[ Suresh bhat ]
[ सुरेश भट यांचे सर्वाधिक प्रसिद्ध शेर ]
===========================
सांग, मला दळणाऱ्या जात्या, जात नेमकी माझी !
ज्यांचे झाले पीठ मघा, ते कुठले दाणे होते ?
 |
| [ Suresh bhat ] |
===========================
गर्दीत गारद्यांच्या सामील रामशास्त्री
मेल्याविना मढ्याला आता उपाव नाही
===========================
 |
| [ Suresh bhat ] |
===========================
कुठे होतीस तू जेव्हा दिशा झंकारल्या होत्या ?
कुठे गेलीस तू जेव्हा ऋतू गंधाळुनी गेले ?
===========================
 |
[ Suresh bhat ]
===========================
जीवनाची सर्व पाने काय सोनेरीच होती ?
सारखी तेजाळणारी ओळ एखादीच होती !
===========================
 |
| [ Suresh bhat ] |
===========================
सांग, मला दळणाऱ्या जात्या, जात नेमकी माझी !
ज्यांचे झाले पीठ मघा, ते कुठले दाणे होते ?
===========================
 |
| [ Suresh bhat ] |
===========================
पुसतात जात हे मुडदे मसणात एकमेकांना
कोणीच विचारत नाही-- "माणूस कोणता मेला?"
===========================
===========================
दिले प्रत्येक वस्तीला अम्ही आकाश सोनेरी
जिथे जातो तिथे हाका उषेच्या वाटतो आम्ही
===========================
===========================
कसले माझे ? कुठले अपुले ? ते परकेच निघाले !
ज्यांनी धीर दिला , ते माझे कोण न जाणे होते ?
===========================
राग नाही तुझ्या नकाराचा
चीड आली तुझ्या बहाण्याची !
===========================
===========================
दिसे हे रक्त साध्या माणसांचे
( कुणी मारी न चाकू प्रेषितांना )
===========================
===========================
दंतकथा मी ऐकत फिरलो
वाटेवर इतिहास मिळाला
===========================
 |
| [ Suresh bhat ] |
===========================
मनाप्रमाणे जगावयाचे किती किती छान बेत होते !
कुठेतरी मी उभाच होतो... कुठेतरी दैव नेत होते !
===========================
कशास पाहिजे तुला परंपरा?
तुझीच तू परंपरा बनून जा
===========================
एक मी निःशब्द किंकाळीच होतो...
ऐकण्यासाठी सुना बाजार होता
===========================
===========================
जन्मले घेऊन जे पायात काटा
त्या भणंगांनीच यात्रेला निघावे
===========================
===========================
केव्हातरी पहाटे उलटून रात्र गेली
मिटले चुकून डोळे हरवून रात्र गेली
===========================
===========================
कळले मला न केव्हा सुटली मिठी जराशी
कळले मला न केव्हा निसटून रात्र गेली
===========================
===========================
कुण्याही चंद्रभागेचा किनारा प्यार आम्हाला
तिथे नाचे विठू झेंडा जिथे हा रोवतो आम्ही
===========================
===========================
मी कुठे होतो शहाणा ? मी कुठे होतो हिशेबी ?
मी जरी बेरीज केली ती वजाबाकीच होती !
===========================
===========================
सोडताना प्राण त्यांना मी कुठे बोलावले?
खातरी झाली न त्याची.. ते घरी डोकावले!
===========================
===========================
तुमची करा आरास अन् तुमचे तुम्ही लावा दिवे
तुमच्यात मी येऊ कसा ? बदनाम झंझावात मी !
===========================
===========================
प्रत्येक वेळी मी मला माझी खुशाली सांगतो,
प्रत्येक वेळी आणतो ओठांवरी हासू नवे!
===========================
===========================
कुठलेच फूल आता मजला पसंत नाही
कळते मला अरे हा माझा वसंत नाही
मी रंग पाहिला ह्या मुर्दाड मैफलीचा..
कुठल्याच काळजाचा ठोका जिवंत नाही!
===========================
===========================
मी ऐकवली तेव्हाही तुज माझी हीच कहाणी
मी नाव तुझे तेव्हाही चुपचाप वगळले होते
===========================
===========================
कसले माझे ? कुठले अपुले ? ते परकेच निघाले !
ज्यांनी धीर दिला , ते माझे कोण न जाणे होते ?
===========================
===========================
राहिले रे अजून श्वास किती
जीवना,ही तुझी मिजास किती
आजची रात्र खिन्न ताऱ्यांची
आजचा चंद्रही उदास किती ?
==========================
===========================
पुन्हा स्मशानी घडायचे ते घडून गेले
चितेवरी लोक जे नको ते रडून गेले
दिले कशाला नभास झोके तुझ्या स्वरांनी?
कधीच गाणे तुझे मला शिंपडून गेले
===========================
===========================
0 टिप्पण्या