women's day marathi shayari | महिला दिन विशेष शायरी |

[  women's day special marathi shayari  ]

 |Women's day marathi shayari |

समजू नकोस क्षुल्लक काडीसही कधी तू

ठिणगी तिची पुरेशी औकात समजण्याला

©जयश्री कुलकर्णी

जगण्याच्या रंगमहाली इच्छांचे झुलते झुंबर

चिंतांना उडवित जगतो मनमौजी,मस्तकलंदर.

©अल्पना देशमुख-नायक

सदैव कोरडीच मी पावसात राहिले 

कळेच ना अशी कशी ह्या जगात राहिले

©आशा_पांडे

जिथे न्यून आहे सुगंधी फुलांचे

तिथे कंटकांची प्रजा होत जाते

©आरती पद्मावार ‎

निर्जीव पत्थरावर, मन भाळले कितीदा

त्याच्या सभोवताली, घोटाळले कितीदा

© अरु_तनया

तुला एवढा जीव लावला चुकले माझे

उगीच माझा जीव जाळला चुकले माझे

©अनघा अनघा

मला दु:ख दे, दु:ख दे, दु:ख देवा

सुखाने जळावे असे दु:ख देवा

©बागेश्री देशमुख

वाटेत मुलाच्या वृद्धाश्रमात झिजते आई 

कान्ह्याविण त्या जशी देवकी दिसते आई

©चित्रा कहाते

डोळ्यांत आसवांचा हा कोणता पहारा 

रोमांचितो ऋतू अन् अंगावरी शहारा.

©चंदना सोमाणी.

आज जिंकण्यास तू 

खेळ डाव खास तू

©छाया गोवारी

दिवाणखाने भकास झाले

कुणी न अंतर्मनात भेटे..

©धनश्री किशोर पाटील

मी कशाला दाखवू हे सोसलेले घाव सारे 

येथल्या मी सांत्वनाचे पाहिले लीलाव सारे

© दीपमाला कुबडे

पसरली आज वाऱ्यावर किती चर्चा.

तुझ्या माझ्या करारावर किती चर्चा

©दिप्ती सुर्वे जाधव

उतरली तिच्या ओल डोळ्यात काही

ढवळले कुणी खोल डोहात काही?.

©अन्वी अनिल आठलेकर

अद्याप काळजाशी जपलेत वार काही

शत्रूत मोजते मी माझेच यार काही

© अमृता साळुंके जोशी

जीव ओवाळून टाकावा तुझ्यावर

एक होवू दे , जखम माझ्या मनावर

©अश्विनी विटेकर

ना भेदभाव कुठला ना जातपात राहो

देशात बांधवाचे हातात हात राहो

©अनिता बोडके

रिते कुंभ झाले रित्या या पखाली

कुठे पेटवाव्या सुखाच्या मशाली

©अलका देशमुख

सत्य सोडुनी दूर धावते त्या स्वप्नाचे काय करू मी

स्वप्नांना जे वाव न देते त्या सत्याचे काय करू मी

©डॉ.अमिता गोसावी

विस्कटले घर कसेबसे आवरता येते

विस्कटले मन पुन्हा सजवणे सोपे नसते.

©अश्विनी आपटे

गेला पाऊस अगदी नुकता नुकता 

भरून आला श्वास पुरातन नुकता नुकता

©अनुराधा_साळवेकर

लिहिलेल्या ओळींची गझल झाली पाहिजे 

सोसलेली वेदना सफल झाली पाहिजे.

©दीपाली कुलकर्णी

संकटांचा आज सरला प्रहर बाई 

भोगलेले, सोसलेले विसर बाई.

©फातिमा_मुजावर

घडलेच असे काही की, प्रश्नात अडकले नाही

उत्तरे मिळवण्यासाठी नजरेत उतरले नाही

©बावरी

स्वप्नांच्या वाटेवर जगणे जमले नाही 

सत्याला सामोरे जाणे जमले नाही..

©ज्योती_मार्जनी

ना तिला घर दार वा ना कोणताही सातबारा

काढला आहे कुणी का माळरानाचा उतारा ?

© ज्योत्स्ना चांदगुडे

माझिया गात्रामधूनी धावणारा श्वास तू

की मला बेचैन करणारा मनाचा भास तू ?.

©गाथा जाधव

वेदना जेव्हा उरी गर्भार होते

कागदावर मग गझल साकार होते

©सौ. हेमलता पाटील.

सरसरते स्वप्न कसे तापतात आजही 

सळसळते रक्त कसे तापतात आजही.

©हंसिनी उचित,

उत्तरासाठीच होता प्रश्न तो मी मांडला 

जो शिताफीने असा तू ऐनवेळी टाळला.

©ज्योती_रत्नाकर_राव_बालिगा

हे बंध रेशमाचे सोडून टाकले मी

नावापुढील नावच खोडून टाकले मी

©सौ .ज्योत्स्ना राजपूत

घेते अशी परीक्षा अंदाज येत नाही

नियती कधी कुणाला पर्याय देत नाही

©जयश्री कुलकर्णी

विरक्ती जराशी तुलाही मलाही

शिसारी सुखाची तुलाही मलाही

©जयश्री अंबासकर

हे गझलवेड माझे माझा परीघ आहे

आरंभ हाच होता, येथेच अंत आता

@क्रांति साडेकर.

ओठ रंगवुन खिडकी बसली

रस्ता जेव्हा दलाल झाला

©कविता क्षीरसागर.

सौदामिनी नभीची साकार होत आहे 

हर एक श्वास माझा एल्गार होत आहे .

©किर्ती वैराळकर इंगोले

ज्यांच्या मनात आहे काळोख दाटलेला 

त्यांच्यासवे कसा हा आम्ही प्रवास केला

©कविता डवरे लाहुडकर

शिंपला कोणी सडा हा चांदण्यांचा अंबरी

ओंजळीभर वेचुनी घ्यावा बघा कोणीतरी

©सौ. किरण पिंपळशेंडे

खरेच माझा जगावयाचा विचार होता

कुणीतरी पण खुडून नेला बहार होता

©काश्मिरा पाटील.

ठेवला विश्वास होता मी पुन्हा या पावसावर

व्हायचे जे, तेच झाले घात झाला पेरल्यावर

©कांचन कानतोडे

आले जमून सारे आसू उनाड माझे 

डोळ्यातल्या सरींना उघडे कवाड माझे.

©ललिता_बांठिया

कित्येक वादळांना मी बंदिवान केले

दु:खास रोज माझ्या आयुष्यमान केले.

©क्षितिजा आरती

जिथे पाखरांचे थवे पाहिले मी 

तुला पाखरांच्या सवे पाहिले मी

©मीना_शिंदे

आज माझ्या वेदनेला काय मोठा भाव आला

प्रेत माझे देखण्याला यच्चयावत गाव आला

©मेघा देशपांडे